Obiekt Apartamenty Zakonne "Apartament Wielkiego Mistrza", położony w miejscowości Malbork, oferuje balkon oraz bezpłatne WiFi. Odległość ważnych miejsc od apartamentu: Kanał Elbląski – 31 km, Jezioro Drużno – 34 km.
Oferta apartamentu obejmuje 1 sypialnię, salon, aneks kuchenny z pełnym wyposażeniem, w tym lodówką i czajnikiem, a także 1 łazienkę z prysznicem oraz bezpłatnym zestawem kosmetyków. W apartamencie zapewniono ręczniki i pościel.
Najbliższe lotnisko, Lotnisko Gdańsk-Rębiechowo, znajduje się 69 km od obiektu Apartamenty Zakonne "Apartament Wielkiego Mistrza".
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Apartament. Featuring a private entrance, this apartment is comprised of 1 living room, 1 separate bedroom and 1 bathroom with a shower and a hairdryer. In the well-equipped kitchenette, guests will find a stovetop, a refrigerator, a dishwasher and kitchenware. This apartment features a tea and coffee maker, a seating area, flat-screen TV, as well as chocolate for guests. The unit offers 4 beds. Apartament - 6 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 40 mkw.
Noclegi w Malborku
Malbork opis: W XII i na początku XIII wieku Pomezania, na której leży Malbork, zamieszkana była dość gęsto jak na tamte czasy. Część terenu Pomezanii została zdobyta przez książąt pomorskich. Za ich sprawą na prawym, wysokim brzegu Nogatu powstał gród Zantyr wraz z podgrodziem. Na skutek polityki Sambora, jednego z dwóch braci potężnego księcia Świętopełka, Zantyr podarowano w 1250 Zakonowi Krzyżackiemu, który zaczął wznosić zamek. Budowany zamek i otaczające go miasto nazwano Marienburg. Początkowo miasto posiadało niezbyt wysokie mury spiętymi basztami i wieżami bramnymi: Mariacką, czyli Sztumską, Garncarską i Szewską. Od systemu obronnego zamku miasto oddzielała fosa i mur oporowy zapobiegający osuwaniu się ziemi. Osadnicy napływali tu przez trzy ćwierćwiecza XIV wieku i stopniowo ich napływ ustawał. Miasto zyskało charakter rzemieślniczo-handlowy i rolniczy. Były tutaj dobre warunki uprawy, które wynikały z doskonałej gleby i w miarę łagodnego klimatu, jaki panował w delcie Wisły i Nogatu. Malbork w 1773 roku włączono do nowoutworzonej prowincji Prusy Zachodnie ze stolica w Gdańsku. Po 1919 roku Malbork wszedł w skład Rejencji zachodniopruskiej, a w latach 1939-1945 roku do Rejencji kwidzyńskiej Okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie. Po II wojnie stopniowe usuwanie szkód wojennych sprowadzało się do systematycznego wyburzania pozostałości zabudowy malborskiego Starego Miasta. Odzyskaną cegłę oddawano na odbudowę Warszawy. Jedynymi ocalałymi reliktami gotyckiego miasta jest kościół farny, ratusz, dwie bramy miejskie i fragmenty murów obronnych. 28 października 2008 podczas prac budowlanych odkryto grób masowy 2 116 osób, prawdopodobnie mieszkańców miasta, którzy nie posłuchali rozkazu ewakuacji.
